Design thinking, in een nutchell.

Bij het oplossen van problemen is het belangrijk de juiste oplossingsstijl te kiezen. Hoeveel problemen er ook zijn: er zijn maar drie stijlen om ze op te lossen.

1. De meest toegepaste analytische stijl. Deze stijl is ons op school met de paplepel ingegoten. Hier wordt het probleem onderzocht. Wat is het echte probleem en waardoor wordt het veroorzaakt. Pas als dat bekend is, wordt nagedacht over een oplossing. Niet eerder! Deze stijl herken je onmiddellijk bij artsen. Die proberen te achterhalen wat er mis is als je ziek bent.
2. De besluitvormingsaanpak. deze stijl zie je veel bij managers en politici.  Hier gaat het niet zozeer om het doorgronden van het probleem, maar om te komen tot een afgewogen keuze. Wat is (zijn) de beste optie(s)? Daarbij moeten allerlei opties, belangen en voors en tegens in kaart gebracht worden. De oorzaak doet er nauwelijks toe.
3. Design Thinking.  Deze stijl is gericht op het bedenken van nieuwe oplossingen. Dit is de stijl die architecten, ontwerpers en kunstenaren hanteren. Een architect gaat niet eerst uitgebreid je 'probleem' analyseren. Hij luistert eerst naar je wensen en kijkt naar de bouw-regels en gaat je huis ontwerpen. Hij zal ook geen bestaand ontwerp kiezen, dat al op de plank ligt. Integendeel hij creëert iets nieuws, iets specifieks. Dat doet hij door te gaan schetsen, kleine maquettes te bouwen en jou verschillende opties presenteren. Daar moet je uit kiezen. Deze stijl gaat niet zozeer uit van problemen, maar van het creëren en testen van oplossingen

De architect of de ontwerper lijkt intuïtief zijn weg te vinden, in plaats van diepgravende analyses en complexe besluitvorming.

Overal in het bedrijfsleven loop je aan tegen dit verschijnsel. Medewerkers en managers plannen, analyseren, voeren uit, communiceren, controleren en geven leiding, En af en toe moet er ook nog iets bedacht worden. Maar net als tekenen worden heisessies vooral gezien als afwisseling voor het echte werk. Goed voor de teambuilding of om de neuzen dezelfde richting in te krijgen. Zelden onstaat bij een dergelijke sessie een volledig nieuw idee, waar de koers mee verlegd wordt. En nog zeldzamer, uitgevoerd. Want laten we eerlijk zijn: het gaat om haalbare doelen bereiken, kosten besparen en dingen sneller voor elkaar krijgen.

De onzekerheid van het onbekende

Ga er maar aanstaan, u bent al geruime tijd bezig een oplossing te bedenken vanuit het paradigma 'de juiste zorg op de juiste plaats.' Roosters, logistiek en capaciteiten op één lijn brengen is geen sinecure. U wilt dit gaan inrichten binnen uw ziekenhuis en na enige tijd komt u tot de conclusie dat u dat niet gaat lukken. Maar dat u om dit tot een goed einde te brengen u moet samenwerken met omliggende huisartsen, thuiszorgorganisaties en verpleeghuizen. Maar u ziet de bui al hangen. Iedereen heeft zo zijn mening. De moed zakt u bijna in de schoenen. Ervaring opdoen met Ontwerp Denken en in de praktijk toepassen helpt om al uw partners bij elkaar te brengen en een plan te smeden.