Het woord 'epicyclisch' komt uit de astronomie en betekent dat ieder hemellichaam zijn eigen kenmerken heeft en een vaste koers volgt. Met andere woorden, het hemellichaam gaat zijn gang.

Observaties en theorieën van Aristoteles over ons universum waren alom geaccepteerd in de westerse wereld in de Middeleeuwen. Een van zijn belangrijke inzichten was: alle hemellichamen bewegen zich in volmaakte cirkels rond de aarde. Maar er was een probleem.

Toen astronomen later probeerden de beweging van planeten rond de aarde in kaart te brengen en te voorspellen, lukte dat niet helemaal. De verklaring was dat planeten inderdaad in cirkels rond de aarde draaiden, maar binnen die cirkels bewogen planeten ook in wat Ptolemaeus  'epicykles' noemde: minirotaties binnen de cirkels. Met een complex patroon van cirkels binnen cirkels  was het mogelijk  om de beweging van de planeten  rond de aarde toch te voorspellen.

In de zestiende eeuw echter, gaf Copernicus onze kijk op het universum met één simpele draai, maar ingrijpende observatie, een heel nieuw kader. De planeten draaiden niet om de aarde, maar om de zon. Dit inzicht vormde de basis voor moderne astronomie en al haar berekeningen.

In de wereld van de zorg en innovatie zitten veel zorgaanbieders vast in een Epicyclische klem, door de eigen koers, beleidsplannen, planningen, financieringen, schattingen en extrapolaties. Omdat iedereen zijn of haar data verzameld, afstemt en met elkaar in verband brengt, zou je denken dat ze steeds beter worden in het voorspellen van succes. Maar als het lukt om dat te begrijpen en samen de juist klanten/patiënten keuzes maken, wordt iedereen alsmaar beter in een innovatieve benadering van de zorg. 

Dus is het van cruciaal belang om bij het ontwikkelen van ketens en netwerken met meerdere zorgaanbieders, die met verschillende, soms botsende belangen deelnemen in een ketenzorg proces, te kijken naar de juiste inzichten en er niet lukraak op los te ontwerpen.