Sedert 1980, het jaar waar de vernieuwing begon, is er veel veranderd. 

Geleidelijk aan groeide de vraag naar zorg, het volume, de complexiteit en begonnen geavanceerde technologieën en internet volop te spelen. Ook werd het organiseren en plannen van de patiënten-zorg steeds lastiger. Logistiek, capaciteitsplanning, HR en de beschikbaarheid van kennis en expertise overal in het zorgtraject leidde tot langere wachttijden en wachtlijsten. Tijd voor efficiëntere zorgmodellen, zou je dan denken. Toch gebeurde dat nauwelijks. De verouderde en met complexiteit vechtende zorgmodellen worden tot op vandaag gecontinueerd.  

In 1980 werden 1,7 miljoen mensen klinische opgenomen in de ziekenhuizen, overwegend (dood-) zieke mensen en traumatologie. Toen niet als nu reparatiegeneeskunde, chronische patiënten. De verhouding tussen klinische en niet-klinische opnames lag in 1980 op 80 : 20. In 2017 werden circa 3,2 miljoen mensen opgenomen in een verhouding van 40 : 60 in de grotere ziekenhuizen, terwijl in de basisziekenhuizen de verhouding op 30 : 70, met uitschieters naar 20 : 80, lag.

Deze toename heeft, bij ongewijzigd organisatiebeleid, grote gevolgen voor de kwaliteit en veiligheid van de zorg, maar ook nam de onnauwkeurigheid en de foutgevoeligheid toe.   

De Nederlandse zorg doet het goed, maar zit organisatorisch in de knel. 

En dat zou anders moeten. Het kan dus beter als ook het systeem effectiever wordt. Belangrijk is dat de zorg afscheid neemt van het all-in-one model en de gefragmenteerde bouw van het systeem. 

Dat betekent, dat ook al doet iedereen alles goed wat ie moet doen, de kans aanzienlijk is dat het in de processen en ketens volledig fout kan gaan. Goed fout zelfs! Artsen en zorgverleners zien dit probleem ook en willen het anders. Zij willen waar nodig en mogelijk in 'dedicated' teams kunnen werken, ongestoord, zonder stagnatie, zonder fouten en met talentvolle mensen, de juiste middelen, technologie en de best geoutilleerde ruimtes.  in het huidige systeem is dat vaak onmogelijk. Dat kan alleen als het integraal georganiseerd wordt op basis van de state-of-the-art geneeskunde. Pas dan komt 'De Patient Eerst'. 

Ook de menselijke maat moet terug.

Wat is er aan de hand met NL Zorg? Er is gaandeweg verwijdering, animositeit en verdeeldheid ontstaan tussen de hoofdrolspelers in de zorg en verschillende kabinetten en VWS. Daar komt bij dat volgens Jos de Blok "beleidsmakers in de zorg vakkennis missen." Als je probeert te analyseren wat er echt gaande is, dan is dat speculeren over wat de overheid voor heeft met de zorg. Echter, het boegbeeld van IHI in de VS heeft daar een een helder epistel over geschreven met als titel 'Het Morele Tijdperk' . 

in al die jaren heeft de overheid de klauwen in de zorg gezet. Deels terecht, maar past niet de juiste methodiek toe, naar mijn mening. Daardoor is de afgelopen twee decennia 'de verkeerde zakelijk-heid, ambtelijke mentaliteit en onrust' de zorg binnengeslopen. Maar daar staat geen patiënt, geen arts en zorgverlener, op te wachten. 

Kabinet, VWS, reeks toezichthouders, verzekeraars en banken ondersteunen de gereguleerde marktwerking, die later 'vriendelijke marktwerking' genoemd. Een politieke valkuil. Immers onder het mom van kwaliteit en veiligheid, ligt het accent op geld, controle en dreigende budgetkortingen. De media vergroten het probleem, inclusief de meningsverschillen en incidenten, waardoor aan de reputatie en betrouwbaarheid van de zorg wordt getornd en te weinig op het belang van de mens.

Deze vormen van overheidsinmenging en gemoedstoestand zien we in alle westerse landen. In Nederland komt het er nu op aan dat de regie van de transformatie bij de zorgsector zelf terecht komt. Belangrijk is dan dat de zorg als collectief het heft in handen neemt, belangen daaraan ondergeschikt maakt, door oog te hebben voor elkaars problemen en oplossingen, maar ook de verbanden ziet tegen de achtergrond van allerlei ontwikkelingen in de geneeskunde en in de sociale en maatschappelijke context. Dat kan door een perspectief te hanteren dat uitgaat van de beste zorg ter wereld. Dat is wat de Nederlandse burger, artsen en zorgverleners willen. Terug naar een andere op moderne leest geschoeide menselijke maat, waar Nederland zich goed bij voelt.

Dat is wat NL de Beste Zorg Ter Wereld concreet nastreeft. Doel van deze beweging is , mits die koers wordt ingezet, een grensverleggend proces op gang te brengen, dat er uiterlijk in 2025 toe leidt dat Nederland het beste zorgland ter wereld is en dat vele jaren volhoudt.