NL Organiseren

Anno 2020 

Organiseren is Eenvoud

Hoe organiseer je de zorg naar de beste ter wereld? Dat doe je naar mijn mening door 'organiseren' - 'innoveren' - 'leiderschap' - 'je eigen organisatie ontwerpen' in de juiste samenhang en permanent met elkaar te verbeteren.

Dat is wat de bijna 100 miljard euro die NL Zorg kost, van ons vraagt. Is dat veel of wei-nig? Vind ik niet relevant. Wat ik wel weet is dat de zorg veel effectiever kan, waardoor artsen en zorgverleners meer tijd krijgen voor de patiënt, patiëntenzorg en voor zich-zelf. Dat is belangrijk, de rest komt vanzelf.

60.000 artsen 1.000.000 zorgverleners leve-ren dag en nacht uitstekende professionele zorg aan doodzieke patiënten en mensen met een zorgvraag. Om dat kundig en bij de tijds te blijven doen, zijn wendbare orga-nisatie- en ketenontwerpen, slimme inno-vaties, de juiste  inzet van mensen en mid-delen en navenant leiderschap nodig om effectief te reageren op die ontwikkelingen. passend bij de filosofie. Echter, het huidige systeem en haar bekostigingssysteem maakt dat schier onmogelijk.

De zwakste onderdelen in de zorg zijn nu juist de 'organisatie' en het 'systeem.' Het matcht niet meer met de steeds complexer geworden organisatievormen en werkwij-zen en de nieuwe eisen. 

De steeds sneller evoluerende geneeskun-de, medische kennis en technologie en daarmee de zorg, vraagt om bijpassende zorgmodellen en de juiste mensen en mid-delen, die zich als een kameleon aanpassen aan die veranderende zorgwereld. De zorg heeft het daar lastig mee. Maar als de zorg het niet lukt, dan zal de overheid het initia-tief nemen. En juist dat is wat 'NL De Beste Zorg Ter Wereld' wil helpen voorkomen. Geen transitie, geen transformatie maar achterstallige onderhoud van maatregelen die al enkele jaren geleden had moeten plaatsvinden 

De 5-stappen aanpak kan daar behulpzaam bij zijn.


Hoe een zorgcrisis tot een oplossing leidt

De vraag die de zorg anno 2020 bezighoudt is: Hoe kan het, dat iedereen doet wat hij moet doen, alle zorgprocessen volgens plan functioneren, maar dat allerlei processen niet goed op elkaar aansluiten en patiënten daar veel last van ondervinden?

Niet dat dokters en verpleegkundigen het niet goed doen, zeker niet. Het zijn toch vooral de zorgorganisatie modellen, die niet meer zijn toegerust voor het zware, complexe werk. Als de zorg complex  en divers is en het systeem ook nog eens, dan is er een groot probleem.  

Dwight Harken onderkende dit probleem begin vijftiger jaren.  Datzelfde momentum ervaren we nu in 2020. Wij staan ook met de rug tegen de muur en moeten ons, in het belang van de patiënt, patiëntenzorg, artsen en zorgverleners afvragen: "wat gaat er fout?'

Dwight Harken (1952). 

De radicale vraag  die dr. Dwight Harken zich in 1952 stelde, was: 'Hoe is het mogelijk dat iedereen doet wat hij moet doen, dat alle zorgproces-sen volgens plan functioneren, maar dat patiënten toch overlijden?' Er klopte volgens hem iets niet.

Door zichzelf die vraag  te stellen deed hij onderzoek en vond het ant-woord. Hij ontwikkelde een blauwdruk en bracht daarin alle zeer ernstig zieke patiënten van verschillende medische disciplines samen in één organisatie unit.

Dat inzicht maakte hem tot de grondlegger van de Intensive Care Zorg, zoals we die nu kennen (uit: 'Toeval is geen goede Strategie' van Clayton M.  Christensen).

Opnieuw wordt de zorg geconfronteerd met  vergelijkbare problemen, maar op veel grotere schaal, maar nu op het niveau van de instelling, instelling overstijgend, kennisdeling en multidisciplinaire samenwerking en regionale  samenwerking in ketens en netwerken.

Wil de nieuwe  Dwight Harken nu opstaan?!


Insert Video

Organisatieontwikkeling in de Zorg

Eind 19e. begin 20e. eeuw bezochten artsen de patiënten nog thuis. Patiënten die toen in het ziekenhuis terecht kwamen, lagen daar veelal om te sterven. Toen halverwege de vorige eeuw de overheid vanwege de kosten besloot de zorg te concentreren in in gebouwen/zorginstelleningen, moesten patiënten voor het eerst reizen om zorg te krijgen. Een succesvolle stap, zal later blijken. 

De organisatie-opbouw was veelal vanzelfsprekend gebaseerd op de toen gangbare principes van Mintzberg (structuur), Structuring of Organizations, de professionele organisatie, en Taylor, Theorie X en Therie Y (taakgerichtheid). Die patronen zien we in 2020 nog steeds terug in organogrammen, taak en functieverdelingen. Dit terwijl de grote veranderingen in de medische zorg op het vlak van kennisontwikkeling en deling, geavanceerde behandeltechnieken en diag-nostische technologie en geneesmiddelen, aanleiding had kunnen zijn om andere  structuur-paradigma's in te voeren. Zo wordt tot nu over silo's heen en op basis van taakverdelingen anam-nese, diagnostiek, diagnosestelling, de behandeling en de verpleegkundige zorg bedreven.

Dat kon jarenlang goedgaan doordat nieuwe medische functies naast bestaande structuren werden geplaatst en voorzien van management en overhead. Dit zorgde ervoor dat het zorgproces nauwelijks werd belemmerd, behalve op medische functies waar sprake was van krapte, zoals: Operatieafdeling, Radiologie, gespecialiseerde verpleegafdelingen.

Echter, de geneeskunde, kennis, medische technologische zorg evolueerde wereldwijd in een steeds sneller tempo. De daardoor ontstane druk op en tussen organisaties, op en tussen artsen, leidde tot flinke bijeffecten. En dan komen de organisatieproblemen pregnant tot uitdrukking zoals miscommunicaties, foutieve planningen, beschikbaarheid van artsen, capaciteiten, besluite-loosheid, bureaucratie, structurele personele krapte, onnauwkeurigheid in werken, logistieke fricties en uiteindelijk, financiële problemen en crises. 

Het 'ZORG Operating System' Het is opmerkelijk, dat de zorg medisch gezien complexer én tegelijkertijd toegankelijker en eenvoudiger (dagopnames) is geworden. Dat verdere specialisatie doorzet, zorg zich personaliseert, standaardiseert, zorgaanbod en vraag toenemen. 

Echter de basisstructuur en taakverdelingen zijn in essentie weinig zijn veranderd. Het gevolg: de kosten nemen onnodig toe en de organisatie is een blok aan het been. Daarmee stel ik niet dat de zorg an sich, te duur is geworden, maar dat het systeem al groeiend, onnodig duur wordt. Maar wat dan?

Voor iedere organisatie geldt dat als de productieproblemen en de kosten onverantwoord toenemen, dan is Zorgmodelinnovatie , organisatiekundig gezien, een 'must' bij de arm te nemen en de zorg naar een hoger niveau te brengen. Maar het gebeurt niet...  

#NLdebestezorgterwereld is onderdeel van HAZ  - Copyright 2024 - Privacyverklaring